Ik durf niet

Angst zuigt. Het is een gevoel waardoor jij óf stopt óf een andere richting neemt.

Hoewel angst een legitiem gevoel is, kunnen angstgevoelens soms ook totaal misplaatst zijn. Net als bij Adam en Eva. Wij kennen allemaal dat verhaal. Voor de mensen die het niet weten, hierbij mijn in-een-notendop-versie-van-Adam-en-Eva: Adam en Eva woonden in een grote, prachtige tuin samen met God. Zij hadden overal toegang tot en leefden hun levens zonder angst. Op een dag liet Eva zich ompraten om fruit te eten van de plek (let wel, dé ENIGE plek) waarvan God had gezegd het niet te doen (daar komt ons eigenwijsheid dus vandaan....). Zoals gewoonlijk kwam God om met hen te wandelen in de tuin. Alleen dit keer waren Adam en Eva nergens te vinden, want zij hadden zich verstopt uit angst. Zoals ik al zei is dit een notendop van het notendop van het verhaal(die overigens in Genesis 3 te lezen is), maar het punt blijft: angst zorgde ervoor dat Adam en Eva de kans misten om bij God te zijn. Vaak heb ik mij laten belemmeren door angst. Angst voor mensen, FOMO (Fear Of Missing Out), angst voor afwijzing, noem maar op.

Al deze dingen hebben ervoor gezorgd dat ik dingen misliep. Hoe dit er in de praktijk uitziet is als volgt: niet mee gaan met een uitstapje, niet alleen iets durven te ondernemen, geen nieuwe mensen ontmoeten, etc. Het heeft bij mij maanden geduurd voordat er een überhaupt een tweede blog kwam. Dit had te maken met angst. Ik was bang dat mensen het niet leuk zouden vinden, dat mensen er commentaar op zouden geven, dat mensen hun (ongevraagd soms ook wel) mening erover zouden uiten.

Je kent het wel, het oneindige wat-als-lijst.

Ik ben op een punt gekomen waar ik een keuze moest maken: laat ik angst mijn leven controleren of Jezus? Angst zegt: '' doe nou niet, je staat voor schut'' en Jezus zegt: '' we doen het samen''. Angst zegt:'' wat als mensen niet meer met je willen omgaan? Jezus zegt:'' Ik zal altijd bij je zijn''. Ik wil niet later terug kijken op mijn leven en dan overal spijt van hebben. Ik kijk liever terug en denk:'' Nou, ik heb het in ieder geval geprobeerd''.

Ja toch?! Hoe kijk jij terug op jouw leven? Heb jij je vaak laten tegenhouden door angst?

Ik wil nieuwe dingen zien, nieuwe dingen ontdekken, nieuwe dingen meemaken, nieuwe dingen ervaren. Ik wil, wanneer God mij roept (zoals Hij bij Adam en Eva deed), rennend roepen'' hier ben Ik!''.

Vanaf nu wil ik moedig zijn *zet stoer een zonnebril op*

Angst, mij nie bellen.