Verander van positie
- valeska349
- 5 jan
- 3 minuten om te lezen

Ik vind het niet erg om in een menigte te lopen. Het is niet mijn favoriete bezigheid, maar soms ontkom je er niet aan. Bijvoorbeeld wanneer je op de markt loopt of in een drukke winkelstraat of wanneer er ergens uitverkoop is of tijdens een evenement of concert. Maar wat ik wél vervelend vind, is wanneer ik iemand kwijtraak in die menigte. Vreselijk! Dan raak ik altijd lichtelijk in de stress, om even heel eerlijk te zijn. Dan moet ik mijzelf kalmeren, Jezus aanroepen binnensmonds en dan ga ik op zoek naar de persoon die ik kwijt ben geraakt.
Eerst kijk ik rond, misschien staat die persoon net twee mensen achter mij... dat had gekund. Persoon staat er niet, dus ga ik op mijn tenen staan, in de hoop dat het ‘’ even wat hoger staan’’ mij bij mijn zoektocht helpt. Niet dus. Nu ga ik langzaam en goed oplettend teruglopen langs de plekken waarvan ik weet dat wij nog samen waren toen wij erlangs liepen. De persoon moet ergens in de menigte zijn, kan niet anders. Wat ik dan probeer is te bellen. Had ik eerder kunnen doen, maja, he, we blijven mensen.
De persoon hoort de telefoon uiteraard niet, dus mijn hart gaat iets sneller kloppen en ik blijf Jezus om hulp vragen. Dan kies ik ervoor om toch maar hogerop te zoeken ipv mijn tenen. Ik ga op een bankje staan of een steen of een traptrede of gewoon iets wat ervoor zorgt dat ik zichtbaar ben. Iedereen kijkt nu wel naar mij, maar ik heb een missie: mijn vermist persoon vinden.
Wat een verlichtende ontlading wanneer ik de persoon spot die ik (ver)mistte. Wéér proberen te bellen, persoon neemt op en ik leg uit waar ik ben en ik zie nu die persoon naar mij zoeken. Omdat ik niet gezien word, ga ik weer op mijn tenen staan, want hoger is beter, en zwaai ik er ook even bij. Op dat moment kruisen onze blikken en mijn hart kan weer ademen en weet ik dat alles goed gaat komen. Na met een verlichtende zucht Jezus gedankt te hebben, blijf ik op mijn plek staan te wachten op mijn persoon.
Na onderzocht te hebben hoe dit ‘’probleem’’ heeft kunnen ontstaan, lopen we vrolijk samen verder en hebben we weer een verhaal te vertellen, maar stiekem blijf ik iets beter op die persoon letten nu.
Ik moest hieraan denken toen God tegen mij zei een keer:’’ verander van positie’’.
Toen zat ik even niet lekker in mijn vel en vroeg ik Hem hoe ik Hem zou kunnen dienen vanuit de positie waar ik in zat. Zijn antwoord was zodanig simpel, dat ik er niet op gekomen was. Zo balen altijd, dan denk ik ja…had ik ook kunnen bedenken, maar blijkbaar niet. Anyways, zoals op zoek gaan naar een vermist persoon in de menigte is ook het op zoek gaan naar God in ons dagelijks leven. Wanneer ik iemand zoek, dan verander ik posities. Ik ga staan, lopen, vragen, bellen, bidden, alles wat nodig is om diegene te vinden. Dus vraag ik mij af: doen wij dit ook zo met God?
Wat doen we wanneer wij Hem niet meer ervaren, horen, zien? Gaan wij ook van positie veranderen of blijven wij op zelfde plek staan gefrustreerd dat we Hem niet meer zien?
Maar, wat houdt dat in je positie veranderen? Ik denk dat voor iedereen anders kan zijn, maar het zou kunnen betekenen dat je toch maar even uurtje extra moet bidden, het kan betekenen dat je een financiële gift moet geven aan iemand, het kan zijn dat je toch die persoon vergeven moet, kortom dat je alles eraan doet om Hem weer te vinden. Soms is dat uit je comfortzone stappen en soms is het actief blijven wachten. Ik denk dat wij allemaal diep van binnen wel weten wat wij moeten doen om Hem weer te kunnen vinden in de menigte van ons dagelijks leven. Zoals ik in mijn verhaal benoemde dat ik bellen als laatst deed, zo vragen wij als laatst altijd aan Hem hoe wij Hem moeten vinden. Wanneer je met een kind verstoppertje speelt, maak je af en toe ook geluid. Dit zodat het kind niet bang wordt dat je hem verlaten hebt, maar maak je bekend dat ook al ziet hij jou even niet, je bent er. Het kind moet alleen even verder zoeken en van posities veranderen. Zo is het ook met God. Hij is er altijd, ook wanneer wij Hem niet zien. En Hij zal altijd geluiden maken om het ons duidelijk te maken. Wij moeten alleen wel blijven zoeken en van positie blijven veranderen.
Ik weet niet wat jij, maar inmiddels heb ik Hem gevraagd hoe ik mijn positie verander, want no way dat ik Hem kwijtraak in de menigte.